Skip to content
NOWALIJKI

NOWALIJKI

TOMASZ RADOCHOŃSKI PISZE O KSIĄŻKACH
piątek, 03 października, 2025
NOWALIJKI
  • STRONA GŁÓWNA
  • LITERATURA PIĘKNA
  • LITERATURA OBYCZAJOWA
  • KRYMINAŁ
  • THRILLER
  • OPOWIADANIA
  • KONTAKT
  • O MNIE

NOWY WPIS

  • TAYLOR JENKINS REID „ATMOSFERA”

  • ALI SMITH „JESIEŃ”

    Nauczony wieloletnim czytelniczym doświadczeniem, z pewną dozą ostrożności podchodzę do autorów i powieści hołubionych przez krytyków. Z ciekawością sięgam wprawdzie…

    CZYTAJ DALEJ
  • YU MIRI „STACJA TOKIO UENO”

    Serię z Żurawiem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego cenię przede wszystkim za staranny dobór tytułów, które zmuszają do refleksji, niejednokrotnie zaskakując tematem,…

    CZYTAJ DALEJ
  • ROY JACOBSEN „OCZY Z RIGELA”

    Z pewnością w tym cyklu pojawią się kolejne bardzo dobre tytuły, ale reaktywowana po latach Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich będzie…

    CZYTAJ DALEJ
  • ILDEFONSO FALCONES „MALARZ DUSZ”

    Paryż ma Viktora Hugo. Warszawa – Bolesława Prusa. A Barcelona? Oczywiście Ildefonsa Falconesa. Hiszpański autor niezwykle udanie zadebiutował monumentalną powieścią…

    CZYTAJ DALEJ
  • DAVID SZALAY „TURBULENCJE”

    Nie przepadam za lataniem. Nie lubię momentu startu, kiedy ciężka maszyna, wbrew prawom fizyki (a przecież w rzeczywistości na odwrót),…

    CZYTAJ DALEJ

TAYLOR JENKINS REID „ATMOSFERA”

JIYOUNG KANG „MORDERCZA PANI SHIM”

LISA JEWELL „NIE WPUSZCZAJ GO”

MICAH NEMEREVER „TE BRUTALNE ROZKOSZE”

WARTO PRZECZYTAĆ

  • OCEAN VUONG „WSPANIALI JESTEŚMY TYLKO PRZEZ CHWILĘ”

  • WIKTOR PASKOW „BALLADA O LUTNIKU”

  • WILLIAM STYRON „WYBÓR ZOFII”

  • SARAH MOSS „MUR DUCHÓW”

  • MARIE AUBERT „DOROŚLI”

TAYLOR JENKINS REID „ATMOSFERA”

Moja relacja z prozą Taylor Jenkins Reid zaczęła się nieco niefortunnie od Siedmiu mężów Evelyn Hugo, która to powieść niespecjalnie…

CZYTAJ DALEJ TAYLOR JENKINS REID „ATMOSFERA”

JIYOUNG KANG „MORDERCZA PANI SHIM”

Jak lubię i czytam od lat literaturę azjatycką, tak muszę napisać, że każde z nią spotkanie to nie lada wyzwanie.…

CZYTAJ DALEJ JIYOUNG KANG „MORDERCZA PANI SHIM”

LISA JEWELL „NIE WPUSZCZAJ GO”

Odkąd Lisa Jewell przebranżowiła się i z komedii romantycznych przerzuciła na pisanie thrillerów psychologicznych, należy do wąskiego grona autorek, na…

CZYTAJ DALEJ LISA JEWELL „NIE WPUSZCZAJ GO”

MICAH NEMEREVER „TE BRUTALNE ROZKOSZE”

Ani tak dobra, jak twierdzą jedni, ani tak zła, jak chcą inni. Micah Nemerever zadebiutował z powieścią Te brutalne rozkosze…

CZYTAJ DALEJ MICAH NEMEREVER „TE BRUTALNE ROZKOSZE”

KATARZYNA KOWALEWSKA „BŁĄD W TŁUMACZENIU”

Tak się składa, że twórczości Katarzyny Kowalewskiej przyglądam się od dekady, czyli od początków mojej działaności w książkowej blogosferze. Dziesięć…

CZYTAJ DALEJ KATARZYNA KOWALEWSKA „BŁĄD W TŁUMACZENIU”

MICHELLE FRANCES „PLAC ZABAW”

Dobrze znana polskiemu czytelnikowi, ale jakiś czas nieobecna na rodzimym rynku wydawniczym, Michelle Frances powraca z nową książką. Jej szósta…

CZYTAJ DALEJ MICHELLE FRANCES „PLAC ZABAW”

Stronicowanie wpisów

Page 1 Page 2 … Page 183 Next page

SZUKAJ NA BLOGU

ARCHIWUM BLOGA

PATRONAT MEDIALNY BLOGA

nowalijki

• polonista • bibliotekarz • bloger

Paryż. Mały atlas hedonistyczny to zachwycający Paryż. Mały atlas hedonistyczny to zachwycający przewodnik po mieście, które od wieków rozpala wyobraźnię, stolicy sztuki, mody, literatury i niezapomnianych wrażeń kulinarnych. ⁣
⁣
Autorki Heléne Rocco i Sophia Van Der Hoek oprowadzają czytelników po dwudziestu dzielnicach i okalających je departamentach, odkrywając oblicza miasta, które nigdy nie przestaje inspirować.⁣
⁣
W środku znajdują się m.in.:⁣
⁣
* przejrzyste mapy dzielnic z zaznaczonymi najważniejszymi atrakcjami,⁣
* strony tematyczne, które przybliżą klimat miasta,⁣
* zestawienia miejsc, których absolutnie nie można pominąć,⁣
* autorskie trasy spacerowe prowadzące przez najpiękniejsze zakątki Paryża.⁣
⁣
Dzięki książce można odkryć:⁣
⁣
* w którym paryskim bouillon skosztować tradycyjnej kuchni francuskiej,⁣
* jak poczuć magię Opéra Garnier,⁣
* czym wyróżnia się architektura haussmannowska,⁣
* jak smakuje herbata w Wielkim Meczecie,⁣
* dlaczego Paryżanie tak chętnie spędzają czas wolny w parc des Buttes-Chaumont,⁣
* a także jakie literackie skarby można znaleźć u bukinistów nad Sekwaną.⁣
⁣
To obowiązkowa pozycja dla każdego, kto kocha podróże – zarówno tych planujących kolejny city break, jak i tych, którzy chcą poczuć klimat Paryża z własnej sofy. ⁣
⁣
• Paryż • Paryż Mały atlas hedonistyczny • Wydawnictwo Znak • Znak Koncept • Mały atlas hedonistyczny • współpraca reklamowa • Nowalijki • Nowalijki blog
Moja relacja z prozą Taylor Jenkins Reid zaczęł Moja relacja z prozą Taylor Jenkins Reid zaczęła się nieco niefortunnie od Siedmiu mężów Evelyn Hugo, która to powieść niespecjalnie mi się podobała wtedy, gdy po nią sięgnąłem. ⁣
⁣
Dziś oceniam ją znacznie przychylniej, a lektura kolejnych książek, tworzących swoiste uniwersum, przekonała mnie ostatecznie do prozy amerykańskiej pisarki. ⁣
⁣
Dość napisać, że jedna z jej powieści Daisy Jones & The Six należy do moich ulubionych, że o sprawnie zrealizowanym serialu na jej podstawie i udanej ścieżce dźwiękowej nie wspomnę.⁣
⁣
Nie mogłem zatem nie zerknąć na Atmosferę, najnowszą powieść, w której autorka porzuca świat sławnych, pięknych i nie zawsze bogatych na rzecz środowiska kosmonautów i kosmonautek, przenosząc czytelnika w sam środek ekscytującego i pełnego wyzwań programu kosmicznego NASA u progu lat 80. XX wieku. ⁣
⁣
I znów Reid wykorzystuje z powodzeniem chwyt, który stosowała przy okazji wcześniejszych książek, łącząc zmodyfikowaną dla potrzeb fabuły prawdę historyczną z opowieścią o miłości, siostrzeństwie, poświęceniu i odnajdywaniu własnego miejsca we wszechświecie.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️przekład: Kaja Makowska ⁣
◾️Wydawnictwo Czwarta Strona 2025⁣
◽️współpraca recenzencka ⁣
⁣
• Taylor Jenkins Reid • Atmosfera • Wydawnictwo Czwarta Strona • recenzja książki • powieść • Kosmos • literatura amerykańska • Nowalijki recenzują • blog książkowy • bloger książkowy
Jak lubię i czytam od lat literaturę azjatycką, Jak lubię i czytam od lat literaturę azjatycką, tak muszę napisać, że każde z nią spotkanie to nie lada wyzwanie. ⁣
⁣
Inne uwarunkowania kulturowe, odmienne obyczaje i historia, inaczej rozumiana wrażliwość, wreszcie mocna obecność w tekstach wschodniej duchowości – to tylko część elementów budujących klimat azjatyckich powieści, pokazujących odmienne od europejskiego spojrzenie na podobne tematy. ⁣
⁣
Ostatnio, pewnie na fali rosnącej popularności, sięgam częściej po powieści koreańskie, które w wielu aspektach również potrafią zaskoczyć – nie tylko swoją naturalną egzotyką, ale także świeżym spojrzeniem na gatunek czy oryginalnym ujęciem tematu.⁣
⁣
Powieść Mordercza pani Shim, której autorką jest popularna w Korei Jiypoung Kang to jedna z takich, zaskakujących i na swój sposób nowatorskich książek. ⁣
⁣
Prawdziwa literacka mieszanka wybuchowa, która od pierwszych stron wymyka się prostym ramom gatunkowym. ⁣
⁣
Choć na pierwszy rzut oka można by ją zakwalifikować jako koreański thriller czy kryminał, w rzeczywistości jest to brawurowe połączenie czarnej komedii i celnej satyry społecznej celującej w stereotypowe wyobrażenia na temat Korei i jej mieszkańców.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️przekład: Klaudia Szary⁣
◾️Wydawnictwo Literackie 2025 ⁣
◽️współpraca recenzencka ⁣
⁣
• Jiyoung Kang • Mordercza pani Shim • Wydawnictwo Literackie • recenzja książki • Nowalijki recenzją • literatura azjatycka • literatura koreańska
Odkąd Lisa Jewell przebranżowiła się i z komed Odkąd Lisa Jewell przebranżowiła się i z komedii romantycznych przerzuciła na pisanie thrillerów psychologicznych, należy do wąskiego grona autorek, na książki których czekam z niecierpliwością. I kiedy tylko nowa powieść wpadnie w moje ręce – jest czytana priorytetowo. ⁣
⁣
Angielska pisarka niezmiennie trzyma wysoki poziom, a jej kolejne fabuły, nawet jeśli nieco mało odkrywcze (o czym za chwilę), gwarantują wciągającą lekturę i niezaprzeczalną przyjemność z poznawania zawiłych losów kolejnych bohaterów i bohaterek.⁣
⁣
Thriller psychologiczny, szczególnie w wydaniu brytyjskim, od lat należy do moich ulubionych gatunków literatury rozrywkowej. Domestic noir, łączący wątki obyczajowe z suspensem i narastającą tajemnicą, jeśli jest dobrze napisany, idealnie wypełnia lukę między współczesną powieścią środka a klasycznym kryminałem. ⁣
⁣
Co ciekawe, w thrillerze psychologicznym nie zawsze musi pojawić się trup, ale nie może zabraknąć, gęstniejącej strona po stronie, tajemnicy, wzmacnianej nieoczekiwanymi zwrotami akcji. W najnowszej powieści Nie wpuszczaj go Lisa Jewell nieco przeczy takiej definicji gatunku, ale i tak proponuje historię, od której nie sposób się oderwać.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️przekład: Michał Kramarz⁣
◾️Wydawnictwo Czwarta Strona 2025⁣
◽️współpraca recenzencka ⁣
⁣
• Lisa Jewell • Nie wpuszczaj go • thriller psychologiczny • recenzja książki • Nowalijki recenzją • Wydawnictwo Czwarta Strona • domestic noir
Trzeci sezon Białego Lotosu zabiera widzów do lu Trzeci sezon Białego Lotosu zabiera widzów do luksusowego kurortu w Tajlandii, tym razem z obietnicą mroczniejszego i bardziej duchowego doświadczenia. Mike White, twórca serialu, powtarza sprawdzony schemat: egzotyczna lokalizacja, bogaci, problematyczni goście i tragiczny finał, ale zmienia wektor satyry.⁣
⁣
W odróżnieniu od pierwszego sezonu, który skupiał się na klasie i rasie, oraz drugiego, poświęconego seksowi i lojalności, trzecia odsłona eksploruje tematy karmy, duchowości i zderzenia wschodniego mistycyzmu z zachodnim materializmem. Już sam początek, czyli odkrycie martwego ciała, następuje w bardziej dramatycznych okolicznościach, a Tajlandia ze swoimi buddyjskimi świątyniami i problemami społeczno-ekonomicznymi stanowi idealne tło dla tej nowej narracji.⁣
⁣
Wiele scen dotyka koncepcji reinkarnacji, przeznaczenia i ucieczki od cierpienia. Niestety, ten nowy duchowy wymiar bywa momentami rozwleczony, a refleksje wydają się mniej ostre niż w poprzednich sezonach, choć wizualnie wciąż zachwycają.⁣
⁣
Wielu krytyków zgadza się, że pomimo dobrego aktorstwa i imponującej produkcji, III sezonowi zabrakło nieco wyrazistości w porównaniu do poprzednich. Głównym zarzutem jest niesatysfakcjonujący finał, który pozostawia wiele wątków nie do końca rozwiązanych lub urywa je w nieoczekiwanych momentach. Brakuje też równie charyzmatycznej i groteskowej postaci, takich jak Tanya czy Armand, która mogłaby pociągnąć całą historię.⁣
⁣
Ostatecznie, Biały Lotos po raz trzeci udowadnia, że jest niezłą, wciągającą rozrywką i cennym komentarzem społecznym. Choć być może nie osiąga poziomu pierwszego sezonu, wciąż oferuje wgląd w duszę uprzywilejowanych, zmuszając do refleksji nad tym, kto w ich grze o status i zaspokojenie ego staje się ostateczną ofiarą.⁣
⁣
◾️współpraca reklamowa z @moje_filmy 🖤⁣
⁣
• Biały Lotos • premiera DVD • III sezon • Nowalijki oglądają • HBO Polska • serial HBO • Biały Lotos sezon III
Ani tak dobra, jak twierdzą jedni, ani tak zła, Ani tak dobra, jak twierdzą jedni, ani tak zła, jak chcą inni. Micah Nemerever zadebiutował z powieścią Te brutalne rozkosze w Polsce wprawdzie z pięcioletnim poślizgiem, ale za to z kontrowersjami dotyczącymi przekładu. ⁣
⁣
Przyznam, że mnie do lektury książki przekonały raczej zachwyty niż awantura wokół polskiego tłumaczenia; mimo posiadania pierwszego wydania w wersji papierowej (podobno niepełnej), przeczytałem przeredagowanego ebooka z dołączonymi brakującymi fragmentami powieści. ⁣
⁣
Nie porównywałem oryginału z polską wersją, w tej kwestii mogę jedynie polegać na działaniach podjętych przez Wydawnictwo Mova przy okazji drugiego wydania w wersji cyfrowej.⁣
⁣
Mam jednak wrażenie, że sedno problemu z odbiorem tej książki tkwi raczej w manierycznym stylu autora Tych brutalnych rozkoszy niż tylko w polskim przekładzie, który oddał stan faktyczny konstrukcji fabuły pełnej niedomówień, a może braków w warsztacie Nemerevera. ⁣
⁣
Moją uwagę przykuł obiecywany klimat dark academia, dalekie echa Tajemnej historii Donny Tartt oraz oraz pogłębiona psychologia postaci. Czy obietnice zostały zrealizowane? ⁣
⁣
Częściowo tak, ale słabo zarysowany ciąg przyczynowo – skutkowy wydarzeń i nadmierna emfaza stylu z pretensjami do literatury wysokiej sprawiają, że powieść Nemerevera, jeśli pozostanie w mojej pamięci, to raczej w kontekście zawirowań wokół redakcji przekładu niż dzięki walorom literackim. Co szczerze mnie zasmuca.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️przekład: Jolanta Kozak⁣
◾️Wydawnictwo Mova 2025⁣
◽️egzemplarz biblioteczny ⁣
⁣
• micah nemerever • te brutalne rozkosze • wydawnictwo mova • recenzja • recenzja książki • nowalijki recenzują
Elio to film animowany studia Pixar, który opowia Elio to film animowany studia Pixar, który opowiada historię 11-letniego chłopca o imieniu Elio Solís. Elio czuje się wyobcowany i niezrozumiany na Ziemi, a jego największym marzeniem jest nawiązanie kontaktu z kosmitami. Pewnego dnia jego życzenie się spełnia, gdy zostaje przypadkowo wciągnięty do międzygalaktycznej organizacji, która jest radą obcych ambasadorów z całej galaktyki.⁣
⁣
Problem pojawia się, gdy obcy mylą Elio z ambasadorem Ziemi. Chłopiec, chcąc nie chcąc, musi udawać, że jest przywódcą swojej planety. W obliczu kosmicznego kryzysu, spowodowanego groźnym Lordem Grigonem, Elio musi odnaleźć się w nowej, nieznanej rzeczywistości, zbudować niespodziewane sojusze (szczególnie z młodym kosmitą o imieniu Glordon) i odkryć prawdę o swojej tożsamości.⁣
⁣
Film porusza tematy takie jak akceptacja, samotność, przyjaźń oraz odnalezienie własnego miejsca we wszechświecie. Mimo fantastycznej, kosmicznej scenerii, przesłanie filmu jest bardzo uniwersalne i dotyczy ziemskich spraw, takich jak radzenie sobie z żałobą i potrzeba zrozumienia.⁣
⁣
◾️współpraca reklamowa z @moje_filmy🖤
⁣
#elio #pixar #pixarelio #mojefilmy #premieradvd #nowalijkioglądają #disney #disneypixar
Tak się składa, że twórczości Katarzyny Kowal Tak się składa, że twórczości Katarzyny Kowalewskiej przyglądam się od dekady, czyli od początków mojej działaności w książkowej blogosferze. Dziesięć lat to naprawdę dużo; w tym czasie zmieniło się prawie wszystko, co związane jest z promowaniem, recenzowaniem i ocenianiem literatury. ⁣
⁣
Klasyczne blogi, takie jak mój, to dziś nisza, a narzędziem do informowania o aktualnie czytanych tekstach czy nowościach książkowych stały się dynamiczne, ale oparte raczej na obrazkach i filmikach, media społecznościowe.⁣
⁣
Na szczęście nie zmienił się styl i przede wszystkim humor powieści Katarzyny Kowalewskiej, której najnowsza powieść Błąd w tłumaczeniu właśnie ujrzała światło dzienne. Ponad dekadę od debiutu, związana z Grodziskiem Mazowieckim autorka ma na koncie zarówno powieści jak i opowiadania publikowane w antologiach. ⁣
⁣
Zapraszając czytelniczki (i czytelników też!) do świata rodem z ciepłych i podnoszących na duchu komedii romantycznych nie zapomina, że siłą dobrej literatury środka jest wyważenie akcentów tak, żeby czytelnik nie tylko miło spędził czas podczas lektury, ale znalazł także przestrzeń dla głębszej refleksji dotyczącej życia i tej całej, nierzadko mocno skomplikowanej reszty.⁣
⁣
Napisać o nowej książce Katarzyny Kowalewskiej, że to kolejna w jej dorobku komedia romantyczna, to stwierdzić tylko części prawy. Autorka bowiem od pewnego czasu decyduje się na połączenie tego, tak lubianego przez czytelniczki i czytelników gatunku, z elementami powieści obyczajowej.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️Wydawnictwo Bookend 2025⁣
◾️współpraca recenzencka z Autorką ⁣
⁣
#katarzynakowalewska #błądwtłumaczeniu #wydawnictwobookend #recenzjaksiążki #nowalijkirecenzują #literaturapolska #komediaromantyczna
Dobrze znana polskiemu czytelnikowi, ale jakiś cz Dobrze znana polskiemu czytelnikowi, ale jakiś czas nieobecna na rodzimym rynku wydawniczym, Michelle Frances powraca z nową książką. Jej szósta powieść Plac zabaw reprezentuje mój ulubiony gatunek jakim jest thriller psychologiczny w odmianie brytyjskiej, w którym autorka znakomicie się odnajduje. ⁣
⁣
Jej twórczość, słusznie porównywana choćby do dokonań Liane Moriarty, idealnie wpisuje się w ramy thrillera mocno rozbudowanego w warstwie obyczajowej, nakierowanego na analizę i jednoczesną krytykę zachowań społecznych, ale niepozbawionego elementu niepokoju sprawiającego, że od kolejnej książki niełatwo się oderwać.⁣
⁣
Tym razem Michelle Frances, trochę wzorem wspomnianej już autorki Wielkich kłamstewek, przygląda się niewielkiej społeczności zamożnych mieszkańców wioski Ripton – uroczej jak z obrazka, ale niepozbawionej brudnych sekretów, skrzętnie ukrywanych za atrakcyjną fasadą perfekcyjnego życia. ⁣
⁣
Wystarczy jednak jeden incydent, albo niefortunna wypowiedź, aby przyjazna z pozoru społeczność pokazała swoje mroczne alter ego, niszcząc wszystko i każdego, kto odważy się zepsuć idealny wizerunek mieszkańców. Przekona się o tym główna bohaterka Placu zabaw, dla której przeprowadzka do Ripton miała być początkiem nowego, lepszego życia.⁣
⁣
◾️pełny tekst recenzji: www.nowalijki.com⁣
◽️przekład: Maria Gębicka-Frąc⁣
◾️Wydawnictwo Albatros 2025⁣
◽️współpraca recenzencka ⁣
⁣
#michellefrances #placzabaw #wydawnictwoalbatros #nowalijkirecenzują #recenzjaksiążki #thrillerpsychologiczny
Obserwuj na Instagramie
NOWALIJKI | Designed by: Theme Freesia | WordPress | © Copyright All right reserved