Na każdą powieść Małgorzaty Rogali czekam z niecierpliwością. Nie ma znaczenia, czy to seria z warszawskimi policjantami – Górską i Tomczykiem, czy nowy cykl o prywatnej detektyw Celinie Stefańskiej. Obie serie łączy przede wszystkim talent autorki do konstruowania wciągających, bliskich rzeczywistości opowieści z pogranicza kryminału i powieści obyczajowej z nutą thrillera psychologicznego. Cenię pióro Małgorzaty Rogali za elegancję, jakość jej prozy i przede wszystkim za niepodrabialny styl, którym udowadnia, że powieść kryminalna nie musi bazować na kliszach, ale potrafi zaoferować czytelnikowi coś więcej niż tylko rozrywkę. Bo okazuje się, że proza rozrywkowa może także czegoś też nauczyć. Niezbity dowód (jakaż udana gra słów!) to trzecie spotkanie z prywatną detektyw Celiną Stefańską, która wraz z przyjaciółką i przychylnymi im (nawet bardzo) policjantami, rozwiązuje kolejną zagadkę powiązaną ze światem sztuki. Tematem wcześniejszej powieści był już handel kopiowanymi obrazami, w kolejnej pojawiła się cenna biżuteria, teraz przyszedł czas na secesyjne cacko w postaci lampy słynnego Louisa Comforta Tiffany’ego. Czytelnik nie tylko z wypiekami na twarzy śledzi zawiłości śledztwa, ale także poznaje tajniki tworzenia secesyjnej ornamentyki, do dziś budzącej zachwyt i pożądanie kolekcjonerów sztuki.
Gdyby nie celne oko Adeli Naczyńskiej, kto wie, może kobieta nie zostałaby zamordowana w urokliwym miejscu pracy, jakim jest sklep z antykami Czar Minionych Lat. W oko wpadła jej przepiękna secesyjna lampa ze słynnej pracowni Louisa Tiffany’ego. I nie byłoby w tym nic dziwnego, w końcu to jej zawód, gdyby nie fakt, że Naczyńska nieomal natychmiast skojarzyła charakterystyczny przedmiot z dramatycznym wydarzeniem sprzed lat. Niestety, komuś tak bardzo zależało, aby prawda nie ujrzała światła dziennego, że był gotowy posunąć się do ostateczności. Rodzina zmarłej zatrudnia Celinę Stefańską, aby zbadać związek śmierci Naczyńskiej z cennym przedmiotem. Tym razem śledztwo zaprowadzi Celinę do Bazylei, a rozwiązania zagadki trzeba szukać także w przeszłości bohaterów. Jednym zdaniem – dzieje się!
Od pierwszego tomu śledzę losy Celiny Stefańskiej i obserwuję też, jak zmienia się ta seria. Pierwszą część, pomijając tragiczne wydarzenia w życiu głównej bohaterki, określiłem mianem lżejszego kryminału, ale już kolejne tomy dojrzały i teraz to seria rasowych, udanie łączących sensacyjny klimat ze sztuką powieści, od których trudno się oderwać. Podoba mi się pomysł Małgorzaty Rogali na tę serię, doceniam także umiejscowienie akcji w świecie artystów i kolekcjonerów. Miłość do pięknych przedmiotów łatwo przeradza się w obsesję, a ta potrzebuje więcej i więcej. A to już prosta droga do występku i zbrodni. Bohaterowie Niezbitego dowodu, podobnie jak i w poprzednich częściach, pozwalają omamić się niebezpiecznej miłości do sztuki, dając ujście najniższym instynktom. Intryga kryminalna w tej odsłonie cyklu jest tak misterna, jak secesyjna ornamentyka i do końca nie wiadomo, kto zabił i z jakich pobudek. Rozwiązanie sprawy okaże się i zaskakujące, i satysfakcjonujące czytelnika.
Sięgając po kolejną powieść Małgorzaty Rogali mam pewność, że autorka zaproponuje mi fabułę, w której nawet najbardziej odrażająca zbrodnia zostanie przedstawiona w elegancki, pozbawiony niepotrzebnego okrucieństwa sposób, a bohaterowie zaintrygują złożonym profilem psychologicznym. Autorka wie także, że klasyczny kryminał nie musi powielać schematów, żonglować kliszami i trzymać się sztywno ustalonych ram gatunku. Oczywiste jest, że od pewnych wzorców trudno uciec, pisząc prozę gatunkową, ale chodzi przecież o to, żeby dodać coś od siebie, co nada cyklowi indywidualnego rysu. To trudna (nomen omen) sztuka, ale kolejna odsłona serii z Celiną Stefańską to niezbity dowód na to, że Małgorzata Rogala wie, co jest na rzeczy. Czytajcie, bo zwyczajnie – bardzo warto!
KSIĄŻKĘ KUPISZ NA WWW.EMPIK.COM
Informacje o książce
autorka Małgorzata Rogala
tytuł Niezbity dowód
Wydawnictwo Czwarta Strona Kryminału
miejsce i rok wydania Poznań 2020
liczba stron 328
egzemplarz recenzencki – finalny
patronat medialny bloga
Nowalijki oceniają 5/6
Dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona Kryminału za współpracę patronacką i egzemplarz do recenzji