Skip to content

NOWALIJKI

TOMASZ RADOCHOŃSKI PISZE O KSIĄŻKACH

STRONA GŁÓWNA
PRZECZYTANE
PATRONATY
WSPÓŁPRACA
MOJA BLOGOSFERA
KONTAKT

SZUKAJ …

WSPÓŁPRACA/WYDAWNICTWA

INSTAGRAM

nowalijki

www.nowalijki.com

[RECENZJA PRZEPREMIEROWA - LINK W BIO]⁣ Ann Clee

[RECENZJA PRZEPREMIEROWA - LINK W BIO]⁣
Ann Cleeves „Mgliste powietrze”⁣
⁣
Jak dobrze, że są takie autorki jak Ann Cleeves i jak dobrze, że wciąż powstają takie serie wydawnicze jak cykl z inspektorem Perezem. Klimatyczne, z niespiesznie prowadzoną fabułą, skupiające uwagę czytelnika nie tylko na skomplikowanych śledztwach, ale także na drobiazgach, z których zbudowano świat przedstawiony powieści i jej bohaterów. ⁣
⁣
„Mgliste powietrze” jest szóstym tom serii i choć powoli zbliżamy się do końca, to ja cieszę się, że jeszcze dwa tomy przed nami. Dobrze się stało, że książki Cleeves znalazły swoje miejsce w Czwartej Stronie, która obiecała wydanie całego cyklu i słowa dotrzymuje. A przy okazji podpowiadam wydawnictwu, że może warto zainteresować polskiego czytelnika innymi książkami angielskiej autorki? ⁣
⁣
Twa właśnie mglista zapowiedź lata na Szetlandach. Na najbardziej wysunięta na północ wyspę Unst przybywa z Londynu grupa znajomych, aby wziąć udział w ślubie przyjaciółki. Wieczorem w dniu przyjęcia weselnego jedna z nich – Eleanor Longstaff znika bez śladu, dosłownie rozpływa się we mgle. Zaniepokojeni goście zaczynają poszukiwania, ale ich efekt przynosi więcej pytań niż odpowiedzi. Kiedy jedna z przybyłych na ślub kobiet dostrzega we mgle postać małej dziewczynki, wśród mieszkańców wyspy ożywa stara legenda o tragicznym wydarzeniu z lat trzydziestych XX wieku. Czy to znaczy, że tym razem Jimmy Perez będzie zmuszony rozpocząć śledztwo dotyczące … działalności ducha? Odpowiedź na to pytanie, tylko przez moment, wydaje się banalnie oczywista. ⁣
⁣
Cała recenzja dostępna na www.nowalijki.com⁣
⁣
Premiera książki 29.01

Lubicie horrory? Macie swój ulubiony film z tego

To dziś! Międzynarodowy Dzień Kubusia Puchatka

To dziś! Międzynarodowy Dzień Kubusia Puchatka obchodzony z okazji przypadających 18 stycznia urodzin Alana Alexandra Milne’a. To co, czas na małe co nieco?😉

[RECENZJA - LINK W BIO] Robert Małecki „Zadra”⁣
⁣
Kiedy czytelnik ma za sobą lekturę pięciu powieści jednego autora, może z duża dozą prawdopodobieństwa założyć, czego spodziewać się po kolejnej jego fabule. A kiedy mowa o serii wydawniczej – to nieomal pewnik. W przypadku Roberta Małeckiego jest jednak trochę inaczej – bo jak wiadomo, wyjątek potwierdza regułę. Owszem, „Zadra” to trzecia odsłona cyklu z komisarzem Bernardem Grossem, ale jednocześnie autor znów przechodzi sam siebie i po raz kolejny wysoko stawia sobie poprzeczkę. Jeśli więc „Wada” i „Skaza” były bardzo dobre (a były) to trzeci tom je przebija. ⁣
⁣
Dawno już nie przeczytałem dość obszernej powieści za jednym zamachem, trzymając w duchu kciuki za głównego bohatera bojąc się, że na ostatniej stronie autor wykręci mu/nam jakiś numer …⁣
⁣ „Zadra” to kryminał gęsty, klimatyczny i nieodkładalny. I właściwie w tym momencie mógłbym zakończyć ten tekst, ale o tym i owym pozwolę sobie napisać. ⁣
⁣
Cały wpis jak zawsze do przeczytania na www.nowalijki.com - zapraszam!⁣
⁣
Wydawnictwo Czwarta Strona Kryminału - dziękuję za egzemplarz recenzencki

[RECENZJA - LINK W BIO] Hanna Jameson „Ostatni"⁣
⁣
Z dużej chmury mały deszcz. A nawet deszczyk. Tak najkrócej mogę podsumować moje wrażenia po przeczytaniu „Ostatniego” Hanny Jameson. Przykład powieści angielskiej pisarki pokazuje bowiem dobitnie, że aby napisać wciągającą historię, nie wystarczy wrzucić do jednego worka znane motywy i elementy składowe popularnych gatunków literackich. Trzeba mieć jeszcze pomysł na to, jak poszczególne składniki przeistoczyć w ciekawą opowieść. ⁣
⁣
„Ostatni” zaczyna się nad wyraz intrygująco, by już po kilkunastu stronach stopniowo wytracać tempo i grzęznąć w trudno definiowalnym gatunku, co ostatecznie sprawa, że do finału (banalnego!) bardzo trudno jest dotrwać. ⁣
⁣
Całą recenzję przeczytacie na www.nowalijki.com⁣
⁣
Premiera Wydawnictwa Czarna Owca 15.01

Są tu jacyś fani „Gry o tron”? Jeśli tak, t

Są tu jacyś fani „Gry o tron”? Jeśli tak, to dajcie znać, za co cenicie ten serial. Ja utknąłem gdzieś tam dość daleko😉, ale VIII sezon od @mojefilmydvd 🖤na pewno się przyda. A zanim dotrę do finału serialu, zapomnę o tych wszystkich spojlerach, które widziałem na IS😉

[NAJLEPSZE 2019] W moim cyklu podsumowującym ubie

[NAJLEPSZE 2019] W moim cyklu podsumowującym ubiegły rok, marzec znów należy do Wydawnictwa Albatros. Tym razem najciekawszą powieścią miesiąca okazała się książka Stuarta Turtona „Siedem śmierci Evelyn Hardcastle”. Bardzo nietypowa struktura tej fabuły sprawiła, że czytelnicy w ocenie powieści mocno się spolaryzowali. ⁣⁣
⁣⁣
Na moim blogu napisałem obszerny tekst na temat książki Stuarta Turtona - całość do przeczytania na www.nowalijki.com:⁣⁣
⁣⁣
Debiutancka powieść Stuarta Turtona imponuje koronkową robotą. Fabuła „Siedmiu śmierci Evelyn Hardcastle” jest skomplikowana, od liczby bohaterów i wydarzeń może zakręcić się w głowie, a sama historia opisana na kartach powieści długo wydaje się chaosem trudnym do okiełznania. Pomysł na książkę można docenić dopiero po jej przeczytaniu i tu dostrzegam zarówno jego siłę, jak słabość. Mnie ta opowieść wciągnęła na całego, ale zdaję sobie sprawę, że ten początkowy chaos może skutecznie zniechęcić czytelnika do śledzenia losów bohaterów przyjęcia w Blackheath House. Pomieszanie gatunków również nie musi spotkać się z przychylnym przyjęciem, ale to oczywiście już tylko i wyłącznie kwestia nastawienia czytelnika.

Kawa - jest. Książka - jest. Nowa recenzja na bl

Kawa - jest. Książka - jest. Nowa recenzja na blogu - nie ma, ale coś tam się pisze. Słonecznej niedzieli!😊

Komedia? Dramat? A może serial? Co wybieracie, je

Komedia? Dramat? A może serial? Co wybieracie, jeśli akurat nie macie ochotę na kolejną książkę? U mnie na dvd dziś komedia „Królowe zbrodni” od @mojefilmydvd - dziękuję!😁

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA] Jessica Barry „Bezwł

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA] Jessica Barry „Bezwład”⁣
⁣
Z dużą ostrożnością podchodzę do debiutów, choć oczywiście jest tak, że warto dawać szansę nowym autorom i autorkom. Zawsze może się okazać, że zaproponowana przez nich historia, nowe spojrzenie na temat, czy nietypowy styl opowieści przypadnie czytelnikowi do gustu. W przypadku literatury o typowo rozrywkowym charakterze może jednak być tak, że nowa powieść to stare i do cna wyeksploatowane motywy, które pojawiają się w co drugiej fabule. I tak jest z „Bezwładem” Jessiki Barry, której debiutancka fabuła to miks znanych elementów i typowa dla gatunku narracja. To jedno, a drugie – mimo zauważalnej wtórności, książkę amerykańskiej debiutantki czyta się po prostu dobrze, a historia opisana w „Bezwładzie” wciąga i pewnie przypadnie do gustu czytelnikom, którzy po szeroko rozumiane thrillery sięgają od czasu do czasu. ⁣
⁣
Cała recenzja na www.nowalijki.com⁣
Premiera powieści 28.01⁣
Dom Wydawniczy Rebis

[NAJLEPSZE 2019] Zostajemy jeszcze w lutym ubiegł

[NAJLEPSZE 2019] Zostajemy jeszcze w lutym ubiegłego roku. Początek 2019 zdecydowanie należał do „Syreny i pani Hancock” Imogen Hermes Gowar od Wydawnictwa Albatros. Powieść zachwyciła piękną okładką, a potem … pojawiły się schody, kiedy okazało się, że syrenom z fabuły brytyjskiej autorki bardzo daleko do disnejowskiej Ariel. No cóż, stara prawda mówi, żeby nie oceniać książki po okładce😉 ⁣
⁣
Debiutancka powieść Imogen Hermes Gowar rozgrywa się pod koniec XVIII wieku w Londynie i z pewnością nie jest to przypadek. W tym czasie angielska stolica to nie tylko ogromny port, do którego zawijają statki z całego świata, ale i tętniąca życiem metropolia. Miasto, które potrafi zaoferować bardzo dużo, wystarczy dysponować tylko odpowiednimi funduszami. W XVIII wieku także, dynamicznie rozwija się literatura rozrywkowa, powstają pierwsze nowożytne powieści, w których wątki obyczajowe mieszają się z opisami dalekich podróży i awanturniczym trybem życia bohaterów. Mieszkańcy dużych miast łakną rozrywki, których może dostarczyć zarówno syrena pana Hancocka, jak i podopieczne pani Chappell. Te wszystkie elementy stanowią kanwę „Syreny i Pani Hancock”, powieści, która zaskakuje, bo odmalowuje portret miasta i jego mieszkańców nowocześnie, ale jednak z dbałością o prawdę historyczną i z humorem, choć raczej o gorzkim posmaku. ⁣
⁣
Całą recenzję „Syreny i pani Hancock” znajdziecie na www.nowalijki.com - zapraszam!

Już dawno ustaliliśmy, że komedię Szekspira z

Już dawno ustaliliśmy, że komedię Szekspira z dzisiejszym świętem łączy jedynie tytuł, ale tradycja to tradycja.⁣
Skoro co roku przypominam Wam o tym tekście, to i 6.01.2020 nie może być inaczej. ⁣
⁣
A tak przy okazji, wczoraj mój Instagram obchodził 5 urodziny. Wprawdzie wielkiej kariery na bookstgramie nie zrobiłem, a pewnych „lajkolubnych” trendów nigdy u mnie nie zobaczycie, ale przyznam się, że bardzo lubię to swoje miejsce w mediach społecznościowych. I lubię zaglądać na Wasze konta. Cieszę się, że jest tu sporo osób, które towarzyszą mi od samego początku - dziękuję i Wam, i wszystkim, którzy poświęcają swój czas, aby do mnie zajrzeć. Mimo że od dłuższego czasu moją relację z IG określiłbym przymiotnikiem „szorstka”, ale i tak nigdzie się stad nie wybieram i robię swoje po swojemu.

[NAJLEPSZE 2019] Kontynuuję przegląd najciekawsz

[NAJLEPSZE 2019] Kontynuuję przegląd najciekawszych książek, które przeczytałem w ubiegłym roku. ⁣
⁣
W lutym zwracam Waszą uwagę na powieść „Śpiewajcie z prochów, śpiewajcie” Jesmyn Ward opublikowaną przez Wydawnictwo Poznańskie.⁣
⁣
W recenzji tej powieści piszę, między innymi, tak:⁣
⁣
„Śpiewajcie z prochów, śpiewajcie” zapada głęboko w pamięć, a jej bohaterowie zostają w świadomości czytelnika na długo po lekturze. Ogromna w tym zasługa Jędrzeja Polaka, który po raz kolejny pokazał, że w tłumaczeniu trudnych tekstów nie ma sobie równych. Powieść Jesmyn Ward jest napisana pozornie bez większych emocji, ale cały ich bagaż autorka przemyca w gestach, sposobie zachowania postaci, tym jak formułują wypowiedzi. Język jej prozy jest jednocześnie prosty i poetycki, pozornie bezuczuciowy i momentami wręcz naturalistyczny, ale pięknie operujący metaforą. To wszystko sprawia, że opowieść o mieszkańcach Bois Sauvage w Missisipi nie epatuje tanią ckliwością (pewnie mogłaby), a o sprawach ocierających się o metafizyczne doświadczenie opowiada bez zbędnego patosu. I ten niesamowity klimat powieści oddaje Jędrzej Polak, mistrzowsko żonglując polszczyzną przekładu. ⁣
⁣
Całą opinię znajdziecie na www.nowalijki.com - zapraszam!

„Czarnobyl” od @hbo i @hbopolska to w moim ran

„Czarnobyl” od @hbo i @hbopolska to w moim rankingu „naj” jeden z najlepszych seriali 2019 roku. Tak, wiem, nie do końca zgodny z prawdą, ale pięknie nakręcony, klimatyczny i emocjonalny. Dziękuję @mojefilmydvd🧡za to, że mam go w domowej biblioteczce na dvd. A Wasz najlepszy serial minionego roku to ... ?😉

[NAJLEPSZE 2019] W poście noworocznym zapowiedzia

[NAJLEPSZE 2019] W poście noworocznym zapowiedziałem, że w styczniu pokażę Wam najciekawsze książki, które przeczytałem w 2019 roku.⁣
Nie jest to klasyczne zestawienie „naj” a raczej przegląd powieści, które w minionym roku zrobiły na mnie duże wrażenie. Klucz doboru to jedna pozycja z kolejnego miesiąca, ale będą też odstępstwa od tej reguły😉⁣
⁣
Na początek styczeń 2019 i „Burza” Steve’a Sem-Sandberga.⁣
Powieść opublikowało w 2018 roku Wydawnictwo Literackie.⁣
⁣
W recenzji tej książki piszę między innymi:⁣
⁣
Fabuła Sem-Sandberga obudowana jest wokół tajemnicy i bolesnego dochodzenia do prawdy. Bolesnego, bo odwołującego się do niełatwego dzieciństwa, naznaczonego wykluczeniem a przede wszystkim rodzinną tragedią. „Burza” niepokoi i daje poczucie dyskomfortu, jak wyspa, która dla Andreasa jest miejscem nieprzyjaznym, budzącym demony z przeszłości. Niewielka przestrzeń dla wydarzeń wymusza wrażenie klaustrofobii, a celowe mieszanie współczesności z przeszłością wprowadza chaos. Jednak ten nieprzyjazny, zimny i pozbawiony kolorów klimat „Burzy” to ogromny atut powieści. Nic tak nie wciąga czytelnika, jak tajemnica rodzinna z wielką historią w tle.

Nowy Rok? To może porozmawiajmy o postanowieniach

Nowy Rok? To może porozmawiajmy o postanowieniach? ... Żartowałem, sam dawno niczego nie postanawiam/nie planuję w tym czasie, bo plany sobie a życie sobie.⁣
⁣
U mnie wszystko po staremu: blog zostaje (długie recenzje też), z IG nigdzie się nie ruszam, choć już jakiś czas temu przestałem go rozumieć i odpuściłem sobie wyścigi po lajki.⁣
Nadal pracuję nad równowagą między tym, co od wydawnictw a własnymi zakupami. I widzę, że coraz lepiej mi to wychodzi. Mam nadzieję, że zmianę zobaczycie już całkiem niedługo. ⁣
⁣
W tym poście pokazuję Wam ksiązki przeczytane i zrecenowane w grudniu. Wprawdzie na @goodreads znów ustawiłem sobie wyzwanie (lubię ten moment), ale to nie oznacza, że muszę bezwzględnie przeczytać 100 książek w 2020 roku. Nie, nie muszę. Mogę. ⁣
⁣
Nie robię żadnych podsumowań roku (ale lubię je czytać na ulubionych blogach), niewykluczone jednak, że w styczniu pokażę Wam najlepsze książki przeczytane przeze mnie w 2019 roku. I (o dziwo) nie będą to thrillery psychologiczne i kryminały. W tej kwestii nie podzielam bookstagramowych zachwytów nad wydanymi w zeszłym roku książkami. ⁣
⁣
Wszystkiego najlepszego w 2020 roku - prywatnie, zawodowo i czytelniczo - kolejność dowolna😉

Ostatni post w 2019 roku nie mógłby być inny😉Stosiki rządzą, ale cóż ... taki to już jest🤷🏻‍♂️😉Przy tej okazji dziękuję Wam za serduszka, komentarze i wiadomości prywatne. Fajnie, że jesteście i fajnie, że Was mam - przesyłam wirtualne uściski i życzę Wam udanego Sylwestra - bez względu na to gdzie, jak i z kim go spędzacie😘🎉🎊🎉

Ostatnia pozycja w spontanicznym zestawie powieśc

Ostatnia pozycja w spontanicznym zestawie powieści i opowiadań kryminalnych na święta. Królowa Kryminału po raz drugi i na finał.😊Kończy się rok i wszyscy wszystko podsumowują lub snują planu na 2020 ... a ja jakoś niczego nie mam w zanadrzu. Zmiany jakieś się szykują, ale może o nich przy innej okazji😉

Pozostając w klimacie świątecznym z odrobiną k

Pozostając w klimacie świątecznym z odrobiną kryminału retro ... Widzę, że trochę pod koniec grudnia wyszedł mi kalendarz (post)adwentowy, ale ... 😉 #bożenarodzenie#merrychristmaseveryone#christmastime#christmasmood#czytambolubie#czytamy#kryminałretro#francisduncan#detectivestory#bookishpost#bookblogger#bookblogging

Brytyjska literatura popularna ma długą tradycję bożonarodzeniowych powieści i opowiadań kryminalnych, zapoczątkowaną w końcu XVIII wieku przez ghost stories. Autorki i autorzy tworzący w czasach The Golden Age of Detective Fiction nawiązują w swoich opowiadaniach do tego nurtu, zamieniając niematerialne duchy w bardziej przyziemnych złoczyńców, dla których Boże Narodzenie jest tak samo dobrym czasem na popełnienie zbrodni jak każdy inny moment w kalendarzu. ⁣⁣
⁣⁣
Przypomina o tym antologia „Cicha noc. Świąteczne opowiadania kryminalne”. Zbiór piętnastu krótkich tekstów, których akcja rozgrywa się w Boże Narodzenie, a tematyka oscyluje wokół zbrodni i złodziejskich przekrętów. ⁣⁣
⁣⁣
Zazwyczaj takie zestawienia są nierówne i ta antologia nie jest wolna od tekstów słabszych, które umykają z pamięci zaraz po lekturze. Nazwiska autorów, dziś już raczej zapomniane i opowiadania, które momentami wyraźnie trącą myszką, ale „Cichej nocy ...” trudno odmówić specyficznego świąteczno – kryminalnego klimatu retro, za który tak bardzo kochamy opowieści sprzed wielu, a nawet sprzed bardzo wielu lat. ⁣
⁣
Więcej o książce na www.nowalijki.com.⁣

GOODREADS

Na półce: przeczytane

Niewidzialni

by Roy Jacobsen

Włoski nauczyciel

Włoski nauczyciel

by Tom Rachman

Pokrzyk

by Katarzyna Puzyńska

Iluzjonista

by Remigiusz Mróz

book reviewsbook club

Najnowsze wpisy

HANNA GREŃ „WIOSKA KŁAMCÓW”
ANN CLEEVES „MGLISTE POWIETRZE”
ROBERT MAŁECKI „ZADRA”
HANNA JAMESON „OSTATNI”
CATHRIN McKENZIE „NIKOMU NIE POWIEM”

ARCHIWUM BLOGA

ARCHIWUM BLOGA

SZUKAJ

SZUKAJ …

OSTATNI WPIS

NAJNOWSZY WPIS

PATRONAT BLOGA

TERAZ CZYTAM

NOWALIJKI | Designed by: Theme Freesia | WordPress | © Copyright All right reserved